- ταλαιπωρίας
- ταλαιπωρίᾱς , ταλαιπωρίαhard labourfem acc plταλαιπωρίᾱς , ταλαιπωρίαhard labourfem gen sg (attic doric aeolic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ταλαιπωρίας
Look at other dictionaries:
оканьствиѥ — ОКАНЬСТВИ|Ѥ (5*), ˫А с. 1.Страдание, мучение; несчастье: ˫ако чюжи бысте и ѡставлени въинѹ и бесконечно ѡканьствиѥ (τῆς ταλαιπωρίας) ГА XIV1, 164г; ˫ако до коньчины сведеть ˫а ѡканьстви˫а ихъ. (ἡ ταλαιπωρία) Там же, 174б; въ плѣнении присно и въ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
остращениѥ — ОСТРАЩЕНИ|Ѥ (17), ˫А с. Страдание, мучение: ѹзки||мъ и прискорбнымъ путемъ ходимъ. в немже ѥсть печаль и тѣснота… нагота и ѡстращениѥ. (ταλαιπωρία) ФСт XIV/XV, 53в–г; молитесѧ… за мое остращенье (ὑπὲρ τῆς… ταλαιπωρίας) Там же, 210б; И многа ина… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
оканьство — ОКАНЬСТВ|О (16), А с. 1.Страдание, мучение; несчастье: нынѣ б҃атии плачѣтесѧ ѡ ѡканьствѣ вашемь. находѧщимъ на вы. (ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίαις) ПНЧ 1296, 70; ѡ оканьство наше, ѡ зла˫а жизнь наша (ὦ τῆς ταλαιπωρίας) Пч н. XV (1), 128. 2. Греховность:… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ήμαρτον — (AM ἥμαρτον) νεοελλ. (ως επιφών.) 1. έσφαλα, αναγνωρίζω το αμάρτημά μου, συγχώρεσέ με, έλεος 2. φρ. «ήμαρτον, Θεέ μου!» ή «ήμαρτον, Παναγία μου!» α) αναφώνηση ανθρώπου που βλαστήμησε ή σκέφθηκε κάτι κακό και μετανοεί β) επιφώνηση αγανάκτησης ή… … Dictionary of Greek
λάκκος — Ονομασία δύο οικισμών. 1. Πεδινός οικισμός (υψόμ. 30 μ., 52 κάτ.) στην πρώην επαρχία Οιτύλου του νομού Λακωνίας. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νομού, στη δυτική Μάνη. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Οιτύλου. 2. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 280 μ … Dictionary of Greek
προσβάλλω — ΝΜΑ, προσβάνω και προσβέλνω Ν, επικ. τ. προτιβάλλω Α [βάλλω] κάνω επίθεση, επιτίθεμαι, εφορμώ («τὴν μὲν ἄλλην στρατιὴν κελεύειν πέριξ προσβάλλειν τὸ τεῑχος» Ηρόδ.) νεοελλ. 1. βλάπτω, κάνω κακό («ο ιὸς προσβάλλει κυρίως το νευρικό σύστημα») 2.… … Dictionary of Greek
συμπάθεια — η, ΝΜΑ και ποιητ. τ. συμπαθία και ιων. τ. συμπαθίη Α [συμπαθής] 1. η συμμετοχή στον ψυχικό πόνο, στη λύπη που κάποιος άλλος νιώθει, το να συμπάσχει κανείς, συμπόνια (α. «απέσπασε τη συμπάθεια όλων λόγω τής τελευταίας του ταλαιπωρίας» β. «παῑδας,… … Dictionary of Greek
Αρκάδιος — I (377 – 408 μ.Χ.). Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (395 408).Ο πρώτος αυτοκράτορας του Βυζαντίου μετά την οριστική διαίρεση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τον πατέρα του Θεοδόσιο τον Μέγα σε ανατολικό και δυτικό τμήμα. Με αδύνατο χαρακτήρα, άβουλος… … Dictionary of Greek
Χαλεπάς, Γιαννούλης — (Πύργος, Τήνος 1851 – Αθήνα 1938). Έλληνας γλύπτης. Γεννημένος στο χωριό που έδωσε τους περισσότερους καλλιτέχνες του 19ου αι. και από πατέρα μαρμαρογλύπτη, πήγε μικρός στη Σύρο για να μάθει γράμματα, αναγκασμένος από την πίεση του πατέρα του που … Dictionary of Greek
